Kyoto

25 april zette we ons reis weer voort. Dit keer naar Kyoto. Rond 15.00 uur checkte we in bij het capsulehotel. Hier zouden we voor 1 nacht blijven, om de ervaring van zo'n capsule mee te maken. Het kwam er voornamelijk op neer dat je in een grote ruimte allemaal kamertjes hebt met alleen een bed, 2 bedden boven elkaar. Een soort stapelbed, maar dan elk bed ren apart kamertje. Deze capsule had een tv, oplaadpunt, siegel, tafeltje en een lampje. Alles wat je nodig hebt dus, en dat in een 1 bij 2 meter kamertje. Dit hotel zat in downtown Kyoto, aan een drukke winkelstraat. We hebben deze dag nog even over een eetmarktje geslenterd en wat gekke dingen geproefd, om vervolgens lekker vroeg ons in onze capsules terug te trekken.

Volgende dag gingen we weer op pad naar het tweede verblijf in Kyoto, een guesthouse. Hier sliepen we op echte Japansr bedden, 'futons'. Een dun matrasje, met daarop nog een dun matrasje, dan een soort matje en een laken. Thats it. Dat was wel even wennen, nogal hard. Maar uiteindelijk elke nacht echt prima geslapen. Na inchecken zijn we gelijk fietsen gaan huren bij een leuk, niet-Engels pratend mannetje. Het was lekker weer, dus we zijn direct een aantal tempels gaan bekijken. Wat een drukte overal, heeeel veel schoolkinderen maar ook veel toeristen. Dat is wel een flink verschil met Tokyo. In Tokyo had je eigenlijk alleen maar heel veel zakelijke, in pak lopende, mannen rondlopen. Daar vielen de toeristen veel minder op. Na de tempels zijn we opzoek gegaan naar een sushitent. We belandde uiteindelijk in een heel leuk tentje, met een lopende band. Dat heeft toch wel wat. Heerlijke sushi's gegeten daar, en dat voor nog geen 10 euro pp.

De volgende dag sprongen we vrij vroeg op de fietsjes om naar de bekende Fushimi Inari shrines te gaan, de bekende oranje boogjes. Hier moest je wat vroeger in de ochtend zijn, om de meeste toeristen te vermijden. Hier staan duizenden oranje shrines, waar je door heen kon lopen. Allemaal trappen omhoog, in totaal 12.000 tredes tot de top, waar we uiteraard naar toe zijn gelopen. Flinke klim, erg warm, paar tussenstops. Maar het was het zeker waard! Na 3 a 4 uur, zijn we weer op de fietsjes gestapt omnaar het gouden paviljoen te fietsen. Lekker een stuk fietsen, aangezien we in het zuid-oosten waren en we naar het noord-westen moesten. Na 7 km te hebben gefietst, waren we er dan eindelijk. En weer, enorm veel toeristen. Bizar veel eigenlijk. Je liep in een soort rij met zn allen langs de route en je stond weer buiten. Het gouden paviljoen was wel erg mooi om te zien. De 2e en 3e verdieping van de tempel is omhuld in goudfolie. Omdat de sushi zo bevallen is, zijn we vanuit het gouden paviljoen weer teruf naar het centrum gefietst voor nog een 2e keer sushi bij hetzelfde tentje.

De 3e en laatste volle dag in Kyoto hebben we eigenlijk niet veel gedaan. Het bamboebos stond nog op de planning. We hebben 's ochtends lekker uitgeslapen op onze futons. De fietsen hadden we al ingeleverd dus we gingen met de trein richting het bamboebos. Weer achter alle toeristsn aan, waren we uiteindelijk een beetje teleurgesteld in het bamboebos. We wisten dat we er niet veel van moesten verwachten, maar het stelde echt weinig voor. We stonden allebei ook in de stand 'sloom'. We zijn dus maar een beetje gaan slenteren en daarna weer terug gegaan naar het station van Kyoto. In dat station zat een gebied met restaurantjes, waar we hebben gegeten. We moesten nog een paar slaapplaatsen regelen, wat moeilijk was aangezien alleen heel duur is en er nog een beperkt aanbod is vanwege de golden week volgende week.

De volgende ochtend was het zover, onze 5 uur durende tocht van Kyoto naar Kagoshima. Na een trein van een half uur naar Osaka, konden we daar de Shinkansen instappen voor nog een 4 uur durende rit. We hadden niet gereserveerd en een korte overstap. Door de golden week was het enooooorm druk op station,en stonden er veel mensen voor ons om de shinkansen in te gaan. Gelukkig zijn ze hier heel netjes en sta je op het perron gewoon in rijen om naar binnen te gaan, geen geduw en getrek. We dachtsn dat we er niet in zouden passen, maar Sjoerd kon direct een plekje vooraan in de coupe bemachtigen en ik 5 rijen achter hem. Zoefff, naar Kagoshima.